Áfrýjunarnefnd staðfestir alvarleg brot Vífilfells
Vífilfell skal greiða 80 mkr. í sekt
Í mars sl. komst Samkeppniseftirlitið að þeirri niðurstöðu að Vífilfell hf. hefði brotið gegn bannákvæðum samkeppnislaga með því að misnota markaðsráðandi stöðu sína á gosdrykkjamarkaði. Um var að ræða fjölmarga samninga Vífilfells við viðskiptavini (veitingahús og verslanir) er innihéldu ólögmæt ákvæði um einkakaup, skilyrta afslætti og önnur tryggðarákvæði. Með einkakaupum í þessu samhengi er átt við samninga þar sem Vífilfell skuldbatt viðskiptavini sína til þess að kaupa gosdrykki einungis af félaginu en slíkir samningar eru ólögmætir þegar markaðsráðandi fyrirtæki á í hlut.
Vífilfell skaut ákvörðun Samkeppniseftirlitsins til áfrýjunarnefndar samkeppnismála og krafðist þess að hún yrði felld úr gildi. Gerði fyrirtækið margvíslegar athugasemdir við bæði efni ákvörðunar Samkeppniseftirlitsins og málsmeðferð þess. Taldi fyrirtækið að það væri ranglega talið markaðsráðandi og samningar þess gætu ekki falið í sér brot. Þá hefði andmælaréttur fyrirtækisins verið brotin og rannsókn Samkeppniseftirlitsins verið gölluð.
Áfrýjunarnefnd féllst ekki á þau rök Vífilfells að gosdrykkir teljist tilheyra sama markaði og t.d. mjólkurdrykkir, safar eða aðrir óáfengir drykkir og staðfesti nefndin m.a. með vísun til u.þ.b. 70% markaðshlutdeildar á gosdrykkjamarkaði þá niðurstöðu Samkeppniseftirlitsins að Vífilfell væri markaðsráðandi. Staðfesti nefndin einnig þá niðurstöðu að Vífilfell hefði misnotað markaðsráðandi stöðu sína. Benti nefndin á að einkakaupasamningar markaðsráðandi fyrirtækja væru til þess fallnir að útiloka eða takmarka verulega samkeppni frá minni eða nýjum keppinautum.
Í úrskurðinum segir áfrýjunarnefnd að hún telji brot Vífilfells alvarleg. Samkeppniseftirlitið hafði talið rétt að leggja á Vífilfell 260 mkr. sekt, m.a. með vísan til umfangs brotsins en um var að ræða tæplega 900 ólögmæta samninga. Áfrýjunarnefnd lækkaði hins vegar sektina í 80 mkr. Til stuðnings þessu benti nefndin á að mikilvægt væri að „samhengi og samræmi, eins og við getur átt, sé á milli ákvarðana sekta í samkeppnismálum. Er því sérstaklega horft til úrlausna áfrýjunarnefndar í málum sem varða misnotkun á markaðsráðandi stöðu undanfarin misseri.“
Sjá nánar úrskurð áfrýjunarnefndar nr. 3/2011.